Οι μαθητές του Γ1 απάντησαν με τη μέθοδο του καταιγισμού ιδεών στα ερωτήματα:

Τι μας πληγώνει; τι μας κάνει να χαμογελάμε; την είναι η ψυχική ανθεκτικότητα; Βρήκαν ότι πολλές από τις απαντήσεις ήταν κοινές και αποφάσισαν να γράψουν από κοινού την ιστορία ενός εφήβου/ μιας έφηβης που "είχε ένα δάκρυ στην καρδιά". Γράψαμε στον πίνακα την αρχή της ιστορίας και όποιος ήθελε, σηκωνόταν να συμπληρώσει την ιστορία με το δικό του χρώμα και το δικό του γραφικό χαρακτήρα, να πει τη δική του ιστορία μέσα σε ένα αξεδιάλυτο και αρμονικό σύνολο, ένα κοινωνικό υποστηρικτικό δίκτυο.